سورس و API
سورس (Source Code):
سورس به معنای کد منبع یا کد اصلی یک نرمافزار یا برنامه است. این کد منبع شامل تمام دستورات، توابع و ساختارهایی است که برنامه به طور کامل از آن تشکیل شده است. دسترسی به سورس یک نرمافزار به توسعهدهندگان و برنامهنویسان اجازه میدهد تا تغییراتی روی نرمافزار انجام داده و آن را به نیازهای خود تنظیم کنند. این ویژگی بیشتر در نرمافزارهای متنباز یا با مجوزهای مشابه مانند GPL وجود دارد.
API (Application Programming Interface):
API به عبارت دیگر یک مجموعه از قوانین و توابعی است که برنامهنویسان میتوانند از طریق آنها با برنامه یا سرویس دیگر ارتباط برقرار کنند. این ارتباط میتواند برای درخواست داده، ارسال داده، انجام عملیات خاص و غیره باشد. APIها میتوانند در دستههای مختلفی از وبسرویسها، نرمافزارها، سیستمهای عامل و غیره وجود داشته باشند.
به عنوان مثال، API یک شبکه اجتماعی میتواند اجازه دهد تا برنامهها و سرویسهای دیگر اطلاعات کاربران را دریافت، پستها را ارسال و اقدامات مختلف را انجام دهند. همچنین API در برنامهنویسی وب و انجام عملیات همکاری میتواند به برنامهها اجازه دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و دادهها را تبادل کنند.
